Мабыць, кожнаму свой шлях да свабоды наканавана прайсьці асобна. Усё ж індывідуалізм і ў гэткім абліччы — ня самы горшы кірунак да яе. Можа, не найлепшы, але і не найгоршы, — у аснове кожнай калектыўнай свабоды ляжыць свабода індывідуальная. Што да мяне, дык пэўне мой лёгас пэсымістычны, хаця мая душа прагне аптымізму. Як некалі пісала вялікая Лэся Украінка: «Без надіі таки сподіваюсь»…
Доўгая дарога Васіля Быкава. Дадому і да сябе
«Мабыць, кожнаму свой шлях да свабоды наканавана прайсьці асобна». 100-годдзю народнага пісьменніка прысвячаецца.
![](/uploads/2024/06/bykau-daroha01.jpg)
«Салідарнасць» завяршае цыкл публікацый, прысвечаных 100-годдзю народнага пісьменніка Беларусі Васіля Быкава. Тым, хто хоча глыбей даведацца пра жыццёвы і творчы шлях слыннага літаратара, раім звярнуць увагу на кнігу ўспамінаў «Доўгая дарога дадому».
Яе можна прачытаць на сайце Knihi.com. Альбо паслухаць на YouTube.
![](/uploads/2024/06/bykau-daroha02.png)
З’яўленню гэтай кнігі Васіль Быкаў абавязаны свайму сябру Алесю Адамовічу, які ў свой час угаварыў яго запісаць успаміны на дыктафон. Пра ўсё — дзяцінства, сям’ю, вучобу і ліхалецце вайны. Пра першыя крокі да літаратурнай славы і цэнзуру, пра грамадскае жыццё ў першыя гады незалежнасці.
Тыя запісы і леглі ў аснову мемуараў Васіля Быкава, якія ён узяўся выкладаць на паперу напрыканцы жыцця.
Тыя ўспаміны сталі не толькі доўгай дарогай дадому, але і шляхам да сябе. У кнізе багата перажыванняў пра асабістае, пра тое, што пісьменнік дзесяцігоддзямі насіў у сабе.
Оцените статью
1 2 3 4 5Читайте еще
Избранное